«حزبیل» از مومنان زمان فرعون، پس از پیروزی حضرت موسی(علیه السلام) بر جادوگران تحت تاثیر احساسات خویش قرار گرفت و ایمان خود را آشکار کرد.

به همین علت، فرعون به اعتقاد عمیق وی به خداوند پی برد و او را به قتل رساند.

همسر حزبیل نیز که آرایشگر دختر فرعون بود همواره ایمانش را مخفی کرد تا این که یک روز که دختر فرعون را آرایش می کرد و گیسوانش را شانه می زد، شانه از دستش به زمین افتاد؛ شانه را برداشت و برای ادامه کار گفت: «بسم الله الرحمن الرحیم».

دختر که تا آن روز چنین عبارتی به گوشش نخورده بود، پرسید: «این کلمات چیست؟»

همسر حزبیل گفت: «حقیقت این است که پدر تو متقلب و حقه بازی است که ادعای خدایی می کند. خدا حقیقت دیگری دارد. خدا آن است که موسی(علیه السلام) می گوید. من کارم را با نام خدا شروع می کنم!»

دختر فرعون جریان را به پدرش خبر داد. فرعون او و بچه هایش را حاضر ساخت و گفت: «دست از عقایدت بردار و گر نه تو را رها نخواهم کرد».

همسر حزبیل گفت: «خدا، خدای موسی است و تو دروغ می گویی!»

فرعون دستور داد تنوری که از مس ساخته بود، بیفروزند و او و بچه هایش را در آتش بیاندازند.

همسر حزبیل همچنان «احد، احد» می گفت و تسلیم زور و ستمگری فرعون نمی شد. فرزندانش را یکی یکی در آتش افکندند تا نوبت به طفل شیر خوارش رسید، این صحنه برایش ناگوار آمد، ناگهان کودکش به قدرت خدا، فریاد زد: «مادر جان! شکیبا باش، مبادا از عقیده ی خود بازگردی که اعتقاد تو بر حق است!»

آن گاه مادر و کودک را با هم در آتش انداختند و مادر همچنان فریاد می زد: «احد، احد»....

در دم آخر، همسر حزبیل وصیتی کرد و گفت: «خاکستر من و فرزندانم را در یک مکان دفن کنید!»

گویا می خواهد بگوید: «عاطفه دارم ، ولی عشق به خدا بالاترین عشق هاست!»

پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله) در مورد وی می فرمایند: «شب معراج در آسمان چهارم بوی عطری استشمام کردم که تمام آسمان را فرا گرفته بود، پرسیدم بوی چیست؟»

جبرئیل گفت:«یا رسول الله! بوی عطر همسر حزبیل و فرزندان اوست که همه جا را در بر گرفته است».

برگرفته از کتاب زنان نمونه
نوشته علی شیرازی